شکل گیری و رشد رابطه هم نگری در کلاس های نگارش تافل در ایران

رابطه بین معلم و دانش آموز به عنوان عامل مهمی در تحقق بخشیدن به اهداف کلاس توسط محققین مورد تحقیق و بررسی قرار گرفته و نتایج بسیار جالب توجهی در این مورد بدست آمده است. مفهوم هم نگری با هدف پرورش عاملی اخلاقی در آنچه معلمان با خود به کلاس می آورند به حوزه آموزش وارد شد و از آن به بعد تعاریف و رویکردهای متعددی در این زمینه ایجاد شده است که از آن میان می توان به دیدگاههای میلتون میرآف (1971) نل نادینگز (1984) و جیم اسکالانت (1988) اشاره کرد. تا کنون شکل گیری و اثرات یک رابطه هم نگری تقریبا همیشه در کلاسهای مکالمه در بافت هایی مورد بررسی قرار گرفته که انگلیسی در آن به عنوان زبان دوم تدریس میشده است. با این وجود تحقیق حاضر سعی بر بررسی شکل گیری و رشد یک رابطه هم نگری در یک کلاس نگارش تافل در ایران را دارد تا بدین وسیله عوامل تاثیرگذار و نتایج شکل گیری چنین رابطه ای بر معلمان و دانش آموزان مشخص گردد. افزون بر این این تحقیق محدود به یافته های بدست آمده از تنها یک موسسه آموزشی نیست. بلکه می کوشد با نشان دادن واقعیت های موجود در سه مدرسه زبان انگلیسی که در آنها کلاسهای تافل برگزار میشود پاسخ سوالات ذکر شده در بالا را به صورت قیاسی داده و مشخص نماید که آیا عامل و یا عوامل بیرونی نیز وجود دارد که بر رابطه میان معلم و دانش آموز درون کلاس و در نتیجه بر نتایج چنین رابطه ای تاثیرگذار باشد و یا خیر. بدین منظور کلاس های نگارش تافل در سه آموزشگاه زبان انگلیسی را به مدت سه ترم تحصیلی مورد بررسی قرار دادم. به علاوه داده های مورد نیاز تحقیق خود را از طریق یادداشت های شخصی مصاحبه با معلمان و دانش آموزان پرسش نامه و جمع آوری نسخه های نگارش دانش آموزان بدست آوردم. تحلیل داده های جمع آوری شده حاکی از وجود عواملی بیرونی علاوه بر عواملی درونی است که بر کیفیت رابطه میان معلم و دانش آموز و نتایج غیر قابل اجتناب آن در یک کلاس نگارش موثر هستند. اقتدار و نفوذ آموزشگاه و معلم که در نتیجه شهرت و محبوبیت آنها میان مردم ایجاد میشود منتهی به سطحی از خودباوری برای معلمان و مدیران مدارس میشود که این خود قابل توجه ترین عامل بیرونی تاثیرگذار بر رابطه بین معلم و دانش آموز میباشد. از میان عوامل متعدد درونی میتوان به نظرات معلمان و دانش آموزان در مورد یک دانش آموز و معلم دلسوز اشاره کرد. نتایج این تحقیق همچنین نشان میدهد که اگرچه رابطه ای منفی میان اقتدار و نفوذ آموزشگاه و شکل گیری و رشد یک رابطه دلسوزانه و هم نگری میان معلم و دانش آموز وجود دارد آنها هنگامی که توقعاتشان از یک معلم یا دانش آموز دلسوز برآورده شود قادرند رابطه ای دلسوزانه بین خود ایجاد کنند و از نتایج آن که پیشرفت در توانایی نوشتن برای دانش آموزان و حس رضایتمندی از حرفه و همچنین پیشرفت علمی و حرفه ای برای معلمان است بهره مند شوند. از سوی دیگر هنگامی که معلم و یا دانش آموز و یا هر دو طرف رابطه با تعاریف یکدیگر همخوانی ندارند هیچ کدام از آنها حضور و نتایج مثبت یک رابطه هم نگری را میان خود احساس نمیکنند. علاوه بر اینها این تحقیق بیانگر این نکته است که عوامل درونی و بیرونی موثر در شکل گیری و رشد یک رابطه هم نگری و دلسوزانه میان معلم و دانش آموز تا حدود زیادی با یکدیگر در ارتباط متقابل هستند. به علاوه اهمیت بازخورد معلم بر نگارش دانش آموزان نیز به عنوان عامل مهمی بر ایجاد و توسعه رابطه هم نگری میان معلم و دانش آموز مورد تاکید قرار گرفت.